Nerds.
Boring.
KJ.
Haha. Ganyan ba talaga tayo non? Parang oo na hindi. Kumbaga 50-50 lang.
50-50 sa Enrile girls dahil apat lang naman sa atin ang talagang nakatira ron. Kumpleto lang ang barkada kapag may pyesta, bertdey, kunwa-kunwariang group study at pag-spy sa boylet ni Silvina haha.
Nerds. Hindi rin. Iyong tipong may suot na glasses, mahabang skirt, libro lagi ang dala, kapag break time, libro pa rin ang binabasa. Iyong natapos ang apat na taon at hindi ka man lang naalis sa pagiging classroom officer. Hindi kaya! Nakiki-basa rin naman tayo non sa pocketbooks ni Ate Benelyn! Eto pa, kung akala nila ay puro Creative Writing class assignments lang ang sinusulat naming ni Chie, siyempre mali! Natapos ang 3rd year na halos mapuno ang isang notebook naming para sa chikibels na tulang Before I Let You Go, Somewhere Down the Road. Pamilyar ba? Oo, nahugot ang mga yan sa mga senting kanta haha.
Boring. Errr!!!!!! Sa pamantayan ng mga bulakbol, malamang oo. Pero sa pamantayan ng mga responsableng mag-aaral (ahem ahem), of course not haha. Pero sige, iisa-isahin natin ang boring side:
1. Iyong may prescribed PE short na above the knee, bumili ng sariling yellow short at pinaputulan ng around an inch below the knee- yeah, the manang style!
2. Iyong JS Prom, nagbunutan kung sino ang sasama ng Manila (dahil libre ang sasakyan) para bumili ng damit para sa sinasabi nilang pinaka-exciting part ng high school life. Pumwesto sa likod ng pick up, nahilo sa Viscaya at ang ending sa dress hunting ay shimmering glittering na may slit at may kasama pang shawl. At ang kulay? Dark blue at violet na nung sinamahan ng make up, yay!! Disaster to the nth level. Pero siyempre, nung time na yon, feel na feel pa natin. May group picture nga na naka side view ang lahat tapos ang kamay ay naka-pwesto na parang iyong sa choir. I repeat. Nang time na'yan, maganda tayo. Yiiii!!!!!!!!!! Hahaha
3. Iyong sawang-sawa na ang canteen staff dahil wala na tayong ibang pinupuntahan for lunch. Kunwa-kunwariang bumibili ng candy para lang makakuha ng table. Minsan, nakasabay natin si crush. Napilitan akong bumili ng kanin at ulam dahil ang baon ko nang araw na ‘yon ay adobong sitaw. Kalerki!
4. Iyong snacks time, di papansinin ang 8oz coke kundi papatusin ang litro, kukuha ng walong supot (na-miss ko to) tas punta sa hotdog stand na may footlong para divided into 4 ang isa, sakto na ang dalawa! O di ba?Busog na, tipid pa!
But we weren't at all boring.
1. Nagpapaalam din naman tayo para sa group study pero ang punta ay sa pyesta. Nagpunta nga tayo ng perya, sumakay sa ferris wheel at ang inabot ay sakit sa ulo at pagsusuka.
2. Iyong tumakas sa intrams para lang maligo sa ilog at take note, naligo sa ilog na ang suot ay pajama – soo manang. Pag-uwi, ingat na ingat na wag dumikit ang puwet sa upuan ng tricycle dahil paniguradong mababasa ang palda. Alam na siguro kung bakit - basa ang _____. :D
3. Iyong akala ng lahat, wala tayong love life pero meron, meron meron!!!!!!!!!!! Hindi nga lang official hahaha
4. Iyong nauso ang textmate dahil sa unlitxt na yan at nauso ang cheap na sim card na may free load at naging suki tayo ng swap… Pinaka-maraming textmate si Honey!
5. Iyong kunwaring magsi-CR sa SPA building pero ang totoo ay gusto lang silipin ang crush (hindi ako yon!)
Oh well, after 9 years, marami ang nagbago.
Ang kulot, umunat. Ang unat, nagpakulot. Oh well, the ironies of life. May kanya-kanya na rin tayong kwento sa career, sa pamilya, etcetera, etcetera. Iba na ang usapan ngayon: kung noon ay magbabayad ng tumataginting na tatlumpong libo ang unang-mag-aasawa, ngayon ay highly recommended (with matching premyo) na ang pagkakaroon ng lovelife.
Hay! High school life oh my high school life (sabay left and right ang kumpas ng ulo).
Pero sa lahat ng pagbabagong ito, may isang natirang totoo:
Ang OTSO: Kahit sa maraming taon na di tayo laging nagkikita, buong-buo pa rin ang barkada. Dumarami lang siguro ang napaguusapan at lumalawak lang ang mundong ating ginagalawan. Pero ganon pa rin. Walang nagbago. May aso't pusa (Keith at Raisa?), may tine-text pa rin ng tatay (Joyce?), may seksi pa rin (ako ba 'to? haha)... ahh basta.
Sa lahat ng ito, kasamang lumalalim at lumalawak ang pagkakaibigang nabuo nung High School years and for that, I am most grateful. Dalaga na tayo!!!! Hahaha…
50-50 sa Enrile girls dahil apat lang naman sa atin ang talagang nakatira ron. Kumpleto lang ang barkada kapag may pyesta, bertdey, kunwa-kunwariang group study at pag-spy sa boylet ni Silvina haha.
Nerds. Hindi rin. Iyong tipong may suot na glasses, mahabang skirt, libro lagi ang dala, kapag break time, libro pa rin ang binabasa. Iyong natapos ang apat na taon at hindi ka man lang naalis sa pagiging classroom officer. Hindi kaya! Nakiki-basa rin naman tayo non sa pocketbooks ni Ate Benelyn! Eto pa, kung akala nila ay puro Creative Writing class assignments lang ang sinusulat naming ni Chie, siyempre mali! Natapos ang 3rd year na halos mapuno ang isang notebook naming para sa chikibels na tulang Before I Let You Go, Somewhere Down the Road. Pamilyar ba? Oo, nahugot ang mga yan sa mga senting kanta haha.
Boring. Errr!!!!!! Sa pamantayan ng mga bulakbol, malamang oo. Pero sa pamantayan ng mga responsableng mag-aaral (ahem ahem), of course not haha. Pero sige, iisa-isahin natin ang boring side:
1. Iyong may prescribed PE short na above the knee, bumili ng sariling yellow short at pinaputulan ng around an inch below the knee- yeah, the manang style!
2. Iyong JS Prom, nagbunutan kung sino ang sasama ng Manila (dahil libre ang sasakyan) para bumili ng damit para sa sinasabi nilang pinaka-exciting part ng high school life. Pumwesto sa likod ng pick up, nahilo sa Viscaya at ang ending sa dress hunting ay shimmering glittering na may slit at may kasama pang shawl. At ang kulay? Dark blue at violet na nung sinamahan ng make up, yay!! Disaster to the nth level. Pero siyempre, nung time na yon, feel na feel pa natin. May group picture nga na naka side view ang lahat tapos ang kamay ay naka-pwesto na parang iyong sa choir. I repeat. Nang time na'yan, maganda tayo. Yiiii!!!!!!!!!! Hahaha
3. Iyong sawang-sawa na ang canteen staff dahil wala na tayong ibang pinupuntahan for lunch. Kunwa-kunwariang bumibili ng candy para lang makakuha ng table. Minsan, nakasabay natin si crush. Napilitan akong bumili ng kanin at ulam dahil ang baon ko nang araw na ‘yon ay adobong sitaw. Kalerki!
4. Iyong snacks time, di papansinin ang 8oz coke kundi papatusin ang litro, kukuha ng walong supot (na-miss ko to) tas punta sa hotdog stand na may footlong para divided into 4 ang isa, sakto na ang dalawa! O di ba?Busog na, tipid pa!
But we weren't at all boring.
1. Nagpapaalam din naman tayo para sa group study pero ang punta ay sa pyesta. Nagpunta nga tayo ng perya, sumakay sa ferris wheel at ang inabot ay sakit sa ulo at pagsusuka.
2. Iyong tumakas sa intrams para lang maligo sa ilog at take note, naligo sa ilog na ang suot ay pajama – soo manang. Pag-uwi, ingat na ingat na wag dumikit ang puwet sa upuan ng tricycle dahil paniguradong mababasa ang palda. Alam na siguro kung bakit - basa ang _____. :D
3. Iyong akala ng lahat, wala tayong love life pero meron, meron meron!!!!!!!!!!! Hindi nga lang official hahaha
4. Iyong nauso ang textmate dahil sa unlitxt na yan at nauso ang cheap na sim card na may free load at naging suki tayo ng swap… Pinaka-maraming textmate si Honey!
5. Iyong kunwaring magsi-CR sa SPA building pero ang totoo ay gusto lang silipin ang crush (hindi ako yon!)
Oh well, after 9 years, marami ang nagbago.
“Well my music was different in high school; I was singing about love—you know, things I don't care about anymore.”Charot lang haha. Medyo nabawasan ang manang look (in fairness naman), hindi na tayo naghahati-hati sa sandwich, hindi na rin masyadong patok sa’tin ang unli. Iyong may love life non, sila na ang wala ngayon (sino kaya yon haha) tas yung akala mo tomboy non, aba e wagas kung pumorma ngayon.
Ang kulot, umunat. Ang unat, nagpakulot. Oh well, the ironies of life. May kanya-kanya na rin tayong kwento sa career, sa pamilya, etcetera, etcetera. Iba na ang usapan ngayon: kung noon ay magbabayad ng tumataginting na tatlumpong libo ang unang-mag-aasawa, ngayon ay highly recommended (with matching premyo) na ang pagkakaroon ng lovelife.
Hay! High school life oh my high school life (sabay left and right ang kumpas ng ulo).
Pero sa lahat ng pagbabagong ito, may isang natirang totoo:
Ang OTSO: Kahit sa maraming taon na di tayo laging nagkikita, buong-buo pa rin ang barkada. Dumarami lang siguro ang napaguusapan at lumalawak lang ang mundong ating ginagalawan. Pero ganon pa rin. Walang nagbago. May aso't pusa (Keith at Raisa?), may tine-text pa rin ng tatay (Joyce?), may seksi pa rin (ako ba 'to? haha)... ahh basta.
Sa lahat ng ito, kasamang lumalalim at lumalawak ang pagkakaibigang nabuo nung High School years and for that, I am most grateful. Dalaga na tayo!!!! Hahaha…
PRESENTING OTSO VERSION 2.0!!
P.S. darating ang araw at mabubuo rin sa picture ang walo. Baka nga di na lang walo dahil that time, ahemmm..meron ng mga chikitings!! so help us, God haha :)
ayyy..love it san..
ReplyDeletei'm just so proud that whatever names they call us before such as "nerd', "weird", walang pkisama, KJ and all..look at us now, we're all professionals in our own fields and whenever we feel like being together for birthdays and chismisan lang, walang nagbago, we talk a lot, from the simplest to the deepest matters and one thing I can surely boast of is that we just laugh and laugh and laugh.
one more thing...we stayed sweet and thoughtful as ever!
yay!!! ngayon ko lang to nabasa san haha :D True! couldn't be more proud of what we have :-)
Delete